Gelgit (med cezir) nedir? |
![]() |
![]() |
Gelgit, Ay ve güneşin etkisiyle suların
sürekli yükselip alçalması olayıdır. Yer, su küreyle beraber döner. Bu
dönme hareketlerinin sonucu olarak, merkezkaç kuvvet, su kürenin ekvator
dolaylarında şişkin; kutup dolaylarında da basık olmasına yol açar.
Dolayısıyla su kürede yerin gerçek biçimini tamamlar. Su kürenin kesiti
tıpkı yer yumrusununki gibi elipseldir.
Su kürenin şeklini ay ve güneşin
çekimleri etkiler. Ay ve güneşin çekimleri yüzünden su küre sürekli
olarak kabarır, alçalır. Ancak, bu değişikliğin şekli ve durumu bir
bölgeden diğerine farklıdır.

Gelgit olayı Ayın yer çevresindeki
hareketiyle ilişkilidir. Bu hareket Ayın evreleri olarak bilinir. Ayın
evreleri gelgit düzeyini etkiler.
Ay, güneş ve yer bir hizada oldukları
zaman (kavuşum anı) gelgit düzeyindeki değişim en çoktur. Kavuşum
anındaki gelgit düzeyi yüksek gelgit (spring tide) olarak bilinir.
Yüksek gelgit durumunda hem kabarma, hem de alçalma en fazladır. Spring
düzeyi yeni ay ve dolunay dan 1.5 gün sonra görülür. Hemen hemen her 15
günde bir yenilenir.
Karşıma anı, güneş ve ayın dik açı
oluşturacak durumda bulunmalarıdır. Karşıma anındaki gelgit düzeyi alçak
gelgit (neap tide) olarak bilinir. Neap durumunda kabarma ve çekilme en
azdır. Gelgit neap durumunda iken ay ilk dördün ya da son dördün
evresindedir. Dördünler yeniay ve dolunaydan yaklaşık 7,5 gün sonra
görülür. Dördünleri izleyen 1,5 gün içinde de alçak gelgit olur. Alçak
gelgit her 15 günde bir yenilenir.
Ayın her gün 50 dakika geç doğuşu gelgit olayında 50 dakikalık günlük ötelenmeye sebep olur.
Gelgit türleri:
- Günlük gelgit (diurnal tide)
- Yarı-günlük gelgit (semi-diurnal tide)
- Karışık gelgit (mixed tide)

Günlük gelgit, bir ay gününde (24 saat
50 dakika) 1 yüksek su ve 1 alçak su görülen gelgit türüdür. Gelgit
düzeyi çok yüksek olmayan bu tür gelgit tropik bölge kıyılarında
görülür.

Yarı-günlük gelgit, 2 yüksek su (HW,
high water) ve 2 alçak sudan (LW, low water) oluşan gelgit türüdür.
Kuzey Avrupa kıyıları yarı-günlük gelgitin yaygınlıkla görüldüğü
yerlerdir.

Karışık gelgit, 2 yüksek su ve 2 alçak
suda bütünleşen gelgit türüdür. Avustralya kıyıları, Kuzey Amerika’nın
Pasifik kıyıları ve Doğu Asya kıyılarında görülür. Ardışık yüksek su ve
alçak su arasındaki uyarsızlık karışık gelgitin özelliğidir.
MED CEZİR'İ İLK KİM BULMUŞTUR.
Med Cezir olayını ilk bulan islam alimi Ebu Ma'şer dir.
EBU MA'ŞER KİMDİR?
Bağdat’ta yetişen büyük astronomi âlimi. İsmi, Ca’fer bin Muhammed bin Ömer el-Belhî’dir. 785 (H.169) senesinde Belh’te doğduğu, kaynaklarda zikredilmekteyse de bu târih kesin değildir. Batı ilim dünyâsında Albumasar ismiyle meşhur oldu. 886 (H.272) senesi Mart ayının sekizinde Vasıt şehrinde vefât etti.
, ilk ilmî çalışmalarını İran Târihi, Horasan’da konuşulan yerli diller ve Hint kültürü üzerinde yaptı. Hadis ilminde büyük âlimler arasında yer aldı. İlim öğrenmek için gittiği Bağdat’ta astronomi ilmine yöneldi. Bıkmadan, yorulmadan yaptığı çalışmalar ve hırsı sâyesinde devrinin en büyük astronomları arasına girdi. Astronomi alanındaki çalışmalarında hocası Sened bin Ali’nin eserlerinden faydalandı.
Ebû Ma’şer, büyük âlim Bettânî ile aynı zamanda yaşamıştır. Eserleri Avrupa’da astronomi ve matematik ilimlerinin gelişmesinde derin etkiler bıraktı. Kendi adıyla anılan meşhur hesaplama metodu, asırlar boyunca astronomi ilimleri sâhasında temel mürâcaat noktası oldu.
İlk defâ med-cezir hâdisesini keşfeden Ebû Ma’şer, bunun mâhiyetini ve ay ile olan münâsebetini bildirdi. Bu bilgiler sonra Avrupa ilim çevrelerine intikal etti. İlim târihi araştırmacılarından Philip K. Hitti: “Gel-git olayının prensip ve kânunlarını Avrupa’ya öğreten, bu alandaki teoriyi ilk defâ ortaya atan Ebû Ma’şer’dir.” demektedir.
Ebû Ma’şer ayrıca enlem derecelerini uzunlukları hakkında da fikirler ileri sürmüştür. Onun gerek med-cezir ile ilgili, gerekse enlem derecelerini hesaplama konusundaki açıklamaları, astronomik coğrafyada Avrupa’ya yol gösterdi.
Eserleri:
Ebû Ma’şer’in astronomi ve vakitlerin hesaplanmasına dâir birçok eseri vardır. Bunlardan bâzıları şunlardır:
1) Zîc-ül-Kebîr: Bu eserde yıldızların hareket ve faaliyetlerini incelemektedir. Eser, astronomiye dâir bir hayli bilgi ihtivâ etmekte ise de bunların teknik îzâhlarına girilmemiştir.
2) Zîc-ül-Kırânât: Zîc-üs-Sagîr de denilen eser, yıldızların mevkilerinin tâyini ile ilgili bilgileri ihtivâ etmektedir.
3) Kitâb-ül-Emtâr ver-Riyâh: Yağmurlar ve rüzgârlara dâir olan bu eser, Hind âlimlerinin görüşlerini aktarmaktadır. 4) Kitâb-ül-Medhal ilâ İlmi Ahkâm-in-Nücûm. Eser çeşitli târihlerde Avrupa’da basılmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder